Denenemeyenler...

1
Seni dört gözle beklerdim hep.
Kumralının çayırlarında koşardık.
Mutluyduk az çok,
Kapıları hızlı kapar bazen,
Açarken ölümüzü bulmak korkusuyla açardık.
İşte bu yüzden sen ve ben,
Bir yaylada adı konmamış iki çiçeğiz şimdi.

2
Her daim kasanın üstünde bırakılırdı
En masum suçlunun
Bir öpüşün saflığıyla yıkanmış parmak izi.
Bir suça ortak olunurdu sonra,
gözlerin iş birlikçi
bileklerin bir partizan
sokaklarda bekçiler aradığında
Ben seni dört gözle beklerdim hep
Sen kötü adamların önünde
Toplumsal gerçekçi şiirler okuyup
Kurşunların yanından koşardın.

3
Bir erkek
Ellerinin arasında yalnızlık tutar
Yalnızlık düşer sonra bir kadının
Beyazını kardan çalan parmaklarına
Karlar erise de erimez kimi duygular
ve o yalnızlık artık
bizim yalnızlığımızdır.
hayat en az iki kişilik olacak
yalnızlığımı tutanı bulduğumda.